W związku z aktualną sytuacją
epidemiologiczną w Polsce, pamiętajmy o wsparciu emocjonalnym naszych dzieci. Z
uwagi na szczególną sytuację, obarczoną podwyższonym poziomem lęku i stresu
przesyłam kilka wskazówek: Jak wspierać dziecko/nastolatka w radzeniu
sobie z lękiem przed koronawirusem?
Znormalizuj lęk – wyjaśnij, że lęk
działa jako pożyteczna i ochronna emocja: ostrzega nas przed potencjalnym
zagrożeniem pomagając w utrzymaniu bezpieczeństwa. Możesz powiedzieć: „Czując
umiarkowany lęk/niepokój odpowiednio reagujemy na pojawiające się zalecenia
dotyczące koronawirusa, np. przestrzegamy zasad higieny”
- Upewnij się, że dziecko/nastolatek nie przecenia niebezpieczeństwa lub nie zaniża swoich zdolności do poradzenia sobie w sytuacji zagrożenia. Skup się na zasobach: „Co możesz zrobić, aby jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko zachorowania?” – omów zalecenia zdrowotne.
- Przekieruj uwagę na innych. Badania sugerują, że nastolatkowie czują się lepiej, kiedy przekierowują uwagę na wspieranie innych. Zastanówcie się, co można by zaoferować w tym trudnym czasie innym: wsparcie młodszego rodzeństwa, zróbcie razem porządki w szafie (niepotrzebne ubrania będziecie mogli w późniejszym czasie przekazać potrzebującym) itd.
- Kontroluj napływ informacji. Zrezygnuj z ciągłego monitorowania sytuacji w mediach, do których ma dziecko/nastolatek (włączony telewizor, radio). Dobrze także w tym czasie ograniczyć dzieciom dostęp do social mediów – zamieszczane tzw. „fake newsy” z uwagi na poziom rozwoju poznawczego mogą być przyjmowane, jako bezdyskusyjna prawda np. „wszyscy zachorują”.
- Nie unikaj rozmów dot. pojawiającego się lęku u dziecka/nastolatka. W rozmowie staraj się oddzielać informacje prawdziwe od nieprawdziwych. Wyjaśnij, czym jest lęk i jakie zachowania związane z ograniczeniem rozprzestrzeniania wirusa są konieczne (ucz zasad bezpieczeństwa, odnoś się do zaleceń WHO np. dot. mycia rąk itd.). Wyjaśnij również, że nadmierne i obsesyjne koncentrowanie się na temacie może sprawić, że poczujemy się jeszcze bardziej wystraszeni.
- Zadbaj o stałe schematy dnia, które pozwolą dziecku poczuć się bezpiecznie: regularne posiłki, stałe pory snu, wspólny czas na zabawę.
- Zadbaj o siebie. Dzieci obserwują nasze reakcje. Pamiętajmy, że najmłodsi członkowie rodziny są najbardziej wrażliwi na to, co dzieje się z ich opiekunami. Warto zwrócić uwagę, że w trudnej sytuacji,w której aktualnie wszyscy się znajdujemy pojawienie się niepokoju czy lęku to normalna reakcja. Pokaż dziecku, że umiesz radzić sobie z pojawiającym się lękiem (dzieci modelują od nas zachowania).
Życzę dużo zdrowia.
psycholog,
mgr Patrycja Binda
Opracowano
na podstawie:
- Polskie Towarzystwo Psychiatryczne: https://zdrowie.pap.pl/psyche/uwaga-epidemia-nowej-choroby-odciska-slad-w-psychice
- https://www.therapytools.pl/ - TherapyTools, mgr Anna Lewandowska -psycholog, psychoterapeuta
- www.zatokaempatii.com
- https://www.mindheart.co/descargables - ebook autorstwa psycholog Manueli Molina Cruz
